تالشیمه

 تالـشــیـمَه صــــاف و ســادَه بــی ریا

کـــوه نَـه هـمـــساده یــمَه دریا نَه بْرا

وینـدمَــه چَــن صْخْــبَه یا آفـتـاو پـــِـرا

یا دییَــــرمــازون کـــییا کـــــو سـا دَرا

زنــــدگــیـم تاریـخــی انـــــــدازَه دراز

رمـــــز? رازَه رمـــــز? رازَه رمــــز? راز

هـر ورق اَیْ کو طــــلا رنـگی مـــون?

خْــــر گِـــتَه آفـتاوی و مَنـگی مـــون?

دوولَـــــه دریــایَه تــونْـش پَیــدا نیـیَه

آســمـــونَـه سْــــرْد? نوئَه جا نیــیَه

ســربلـندی ثبتَه ها کــو خط بَه خط

راستــی ثبــتَه نـویشتَـش نی غلط

وارش و آفـتـاوی نَـه هـمـســالـیــمَه

اَمـلِــــکَــه وا دس نِـگْــنَه یالـــیــــمَه

صْخْبی نَه اِستیمَه دایــم همـنفس

بازیــمَه مَنــدَه نیــمَه هرگــــز قَـفَس

خواوی ماقع سر پنَم کوه زْنگی سَر

خــــونه لـی لایـی مْــرا دریـــا ای ور

شخ نَمی نَه دیم شورم هر صخبَه دیم

وا مْـــرا شـــونَه ژَنه هــر وخت بپیم

دست و دیمِــنْم کَـــوَه دریـا بـــــو دَه

گیــــریَه گل پْــرمَه قشنگَه جا بـو دَه

آفــتاوی کــورَه شیــوار گرمــیــمَه از

دستــونَه آوازی شــی نرمــیـــمَه از

کــوه شی مَندیمَه اییا از ســـربلند

هیچ کــسی داوْرَم نِشا ژَندِه کمند

ســر نوئَم نی هیچ گلَه بیگـــونَه را

تیمـــور و چنگــــیز و هر دیــــوونَه را

از بـهــــاری نَه اییــا گـــل کَـــــردَمَه

باغــی نَه پاییــــزی سیــلَه هَردَمَه

داره ریشَـــن  نَه اییـــا آو هَــــردَمَه

سَـــوزَه خــالَن نَه اییــا تاو هـردمه

تالشیــــیه تالشــی چـمـــن زوون

قندی شی شیریَه آوی شی روون

قصه و نقــــل و اســاطـیـــر دارم از

رستمـــی و لــــدوبِه ویـــــر دارِم از

خـش نیــمِه تنخا چمن گوسَندینَه

خـــردَنِنْم هــر جیـــــــگا کو مَندینَه

غش کَرم غش اَی چمن جانَه برا

از ای مشتَه نیمَه مشتَه نقلی را

خـــونْــم از اْم آب و اْم خــاکَــه بـرا

جــان کَــرم تالشـی نـومی را فدا

امروز با دو دشمن، یکی استکبارِ خبیث و دیگر نفسِ درون مواجه هستیم که اگر کسی بتواند با رعایت تقوا، گام بردارد و تصمیم بگیرد، زمینه تعالی معنوی و پیشرفت مادی فراهم می شود./حضرت ایت الله امام خامنه ای(مدظله العالی)

ما از الست طایفه‌ای سینه خسته‌ایم/ ما بچه‌های مادر پهلو شکسته‌ایم ما را نبی قبیله سلمان خطاب کرد/ روی غرور و غیرت ما هم حساب کرد از ما بترس، طایفه ای پر اراده‌ایم/ ما مثل کوه پشت علی ایستاده‌ایم .

وقـتی تو نیستی نـفَسم درد می کـند
از وزنِ دوریَــت کــمــرم درد مـی کــنـد

یک عمر جامِ هجر تو را سر کشیده ام
حـالا تـمـامِ زنـدگـی ام درد مـی کـنـد

شوقِ تو دست های مرا بال کرده است
از بـس پـریده ام قـفـسم درد می کند !

گـفتی که بشکـنیم بُتِ نَفسِ خویش را
شرمـنده ام ؛ ولی تــبـرم درد می کـند !  

پژواکِ آااااه می رسد از عمقِ بیت هام
آقـــا ! نـگاه کــن ... غـزلم درد می کند

انتهای دریا را برکه ها نمی فهمند،پس ببخش اگر گاهی گم میکنم نشانیت را.......

یادمان باشد که ما خون داده ایم / یک بیایان مــرد مجـنون داده ایم/ یــادمــان بـاشــد پــیــام آفــتـاب/ دست نـــااهلـان نیفتد انـقلــــاب