برای میهن عزیزم ایران:
1-بی خیال تحریم‌ها و قطعنامه‌ها
استوار ایستاده‌ای
و خم نمی‌شوی
جز برای ادای نماز

2-تو آن پرنده‌ای
که تمام صیادها
برایت قفس ساخته‌اند

3-تو آن نخل تناوری
که با موریانه‌های هیچ تحریمی
از پای در نمی‌آید

4-قطعنامه‌ها و تحریم‌ها
لطیفه‌های بی‌مزه‌ای هستند
که تنها
سطل‌های زباله را پر می‌کنند.

5-تو آن قدر خوشبو هستی
که بوی گند قطعنامه‌های سازمان ملل
مشامت را نمی‌آزارد.

6-به تو تکیه می‌کنم
که بزرگتر از تاریخی
و می‌شود
در سایه سارت بزرگ شد.

7-دنیا تعظیم کرده است
تو قد افراشته‌ای
میهن گل‌های محمدی!

8-شب اندیشان
چراغ خانه‌ات را خاموش می‌خواهند
«میهن آفتابی» من!

9-به تماشای سربلندی‌ات آمده‌اند
سر بزیران تاریخ
که از گورهای خویش فراری شده‌اند.

10-در خیزشی شگرف
می‌سازمت
باشکوه‌تر از شهر آفتاب
با قدرتی
به همت مردان انقلاب

11-روبروی نامت
گل سرخی شکفته می‌شود
وقتی پرچم خوش رنگ تو بالا می‌رود

12-هر برگی می‌شکفد
پرچمی است که سربلندی بی‌بدیل تو را
فریاد می‌کشد.

13-خورشید فردا
از شانه‌های تو طلوع می‌کند
ایران من!

14-نامت را که می‌شنوم
کلاهم را صاف می‌کنم
و به احترامت می‌ایستم
در صفی از موج‌های از جنگ برگشته

15-تنها نه من
از شکوه تو می‌گویم
که این
میراث تمام عاشقان میهن است...

از بانک اشعار عبدالرحیم سعیدی راد